Tuesday, August 30, 2011

សាលាក្ដី​ខ្មែរក្រហម ធ្វើ​សវនាការ​ពិនិត្យ​ស្មារតី​ជន​ជាប់ចោទ​ពីរ​រូប

2011-08-29
សាលាក្ដី​ខ្មែរក្រហម បាន​បើក​សវនាការ​មួយ នៅ​ថ្ងៃ​ទី ២៩ ខែ​សីហា​ ដើម្បី​ពិនិត្យ​កាយ​សម្បទា និង​ស្មារតី​របស់​ជន​ជាប់ចោទ​ពីរ​រូប​នៅ​​ក្នុង​សំណុំ​រឿង​លេខ ០០២ គឺ​លោក នួន ជា និង​លោក​ស្រី អៀង ធីរិទ្ធ។ សវនាការ​នេះ គេ​អាច​ចាត់​ទុក​បាន​ថា ជា​ការ​ត្រួសត្រាយ​ផ្លូវ​មួយ មុននឹង​ឈាន​ទៅ​ជំនុំជម្រះ​លើ​អង្គសេចក្ដី​ទាំង​មូល។

RFA/Leng Maly
២៩-សីហា-២០១១៖ វេជ្ជបណ្ឌិត John Cambell អ្នក​ជំនាញ​ផ្នែក​ថែទាំ​សុខភាព​មនុស្ស​ចាស់​ បំភ្លឺ​​​​ជូន​អង្គ​​សវនាការ ​​សាលាក្ដី​ខ្មែរក្រហម។

នៅ​ថ្ងៃ​ទី ២៩ ខែ​សីហា​ អង្គ​ជំនុំ​ជម្រះ​បាន​ពិភាក្សា និង​ជជែក​ដេញដោល​ទៅ​លើ​អ្នក​ជំនាញ​ផ្នែក​វេជ្ជសាស្ត្រ​មួយ​រូប គឺ​លោក John Cambell ជា​អ្នក​ជំនាញ​ផ្នែក​ថែទាំ​សុខភាព​មនុស្ស ដែល​ត្រូវ​សាលាក្ដី​ខ្មែរ​ក្រហម អញ្ជើញ​ឱ្យ​លោក​មក​ជួយ​បំភ្លឺ​នៅ​ក្នុង​សវនាការ ទាក់ទង​ទៅ​នឹង​សុខភាព​របស់​ជន​ជាប់​ចោទ​ពីរ​រូប គឺ​លោក នួន ជា និង​លោក អៀង ធីរិទ្ធ ដែល​បច្ចុប្បន្ន​មាន​វ័យ ៧៩ ឆ្នាំ​ហើយ។
តាម​ការ​សវនាការ​ដែល​ធ្វើ​ឡើង​កាល​ពី​វេលា​ព្រឹក យើង​ឃើញ​ថា ជនជាប់ចោទ​បាន​ចូលរួម​នៅ​ក្នុង​សវនាការ​នេះ ទាំង​លោក​ស្រី អៀង ធីរិទ្ធ និង​លោក នួន ជា។ ក៏​ប៉ុន្តែ នៅ​វគ្គ​បន្ទាប់​ជន​ជាប់​ចោទ​ទាំង​ពីរ​បាន​សុំ​ដក​ខ្លួន​ទៅ​បន្ទប់​រង់​វិញ ដោយ​សារ​ពួក​គាត់​លើក​ឡើង​អំពី​​ធ្វើ​ឱ្យ​ពួក​គាត់​មិន​អាច​ទ្រាំ​ស្ដាប់ និង​ចូលរួម​ក្នុង​សវនាការ​នេះ​បាន។
លោក​ស្រី អៀង ធីរិទ្ធ បាន​លើក​ឡើង​បញ្ហា​ឈឺ​ចាប់​ឆ្អឹង​របស់​គាត់ និង​ឈឺ​ក្បាល ដែល​គាត់​ត្រូវ​សុំ​អនុញ្ញាត​ពី អង្គ​ជំនុំ​ជម្រះ ដើម្បី​វិល​ត្រឡប់​បន្ទប់​ឃុំឃាំង​របស់​គាត់​វិញ។
លោក នួន ជា បាន​លើក​ឡើង​អំពី​បញ្ហា​សុខភាព​របស់​គាត់ ដែល​មាន​ភាព​ជរា​ទ្រុឌទ្រោម​ច្រើន ហើយ​បញ្ហា​សំខាន់​នោះ គឺ​គាត់​បាន​លើក​ឡើង​ថា គាត់​មិន​អាច​ផ្ចង់​អារម្មណ៍​ស្ដាប់​សវនាការ​បាន​យូរ​ទេ។ គាត់​បាន​លើក​ហេតុ​ថា គាត់​អាច​អង្គុយ​អាន ស្ដាប់ បាន​តែ​រយៈ​ពេល​ដំបូង​មួយ​ម៉ោង ទៅ​មួយ​ម៉ោង​កន្លះ​ទេ។ បន្ទាប់​ពី​នេះ វា​ធ្វើ​ឱ្យ​ប៉ះពាល់​ភ្នែក​របស់​គាត់ ធ្វើ​ឱ្យ​ស្រវាំង ហើយ​វា​ជះ​ឥទ្ធិពល​ដល់​ខួរ​ក្បាល​របស់​គាត់ ធ្វើ​ឱ្យ​បេះដូង​របស់​គាត់​ដើរ​ញាប់​ខ្លាំង ដែល​ពេល​នោះ​ធ្វើ​សម្ពាធ​ឈាម​គាត់​ឡើង​ខ្ពស់ ហើយ​បន្ទាប់​មក​ចង្កេះ​របស់​គាត់​ចាប់​ផ្ដើម​ឈឺ​ចុកចាប់ ធ្វើ​ឱ្យ​លំបាក​អង្គុយ រហូត​អង្គុយ​លែង​បាន។ គាត់​ថា បើ​ទោះ​ជា​បង្ខំ​ឱ្យ​អង្គុយ ឬ​ដេក​ស្ដាប់​បន្ត​ទៅ​ទៀត ក៏​មិន​អាច​យល់​បាន​ដែរ។
បាន​ន័យ​ថា បន្ទាប់​ពី​មាន​បញ្ហា​នេះ គឺ​គាត់​មិន​អាច​ផ្ចង់​អារម្មណ៍ និង​ស្ដាប់​បាន​ទៀត​ទេ។ ត្រង់​នេះ​ហើយ​បាន​ជា​គាត់​សុំ​អនុញ្ញាត​ឱ្យ​អង្គ​ជំនុំ​ជម្រះ​អនុញ្ញាត​ឱ្យ​ទៅ​បន្ទប់​រង់ចាំ ដែល​មាន​ប្រព័ន្ធ​រូប និង​សំឡេង​បញ្ជូន​មក​សវនាការ ដែល​អាច​ទាក់ទង​គ្នា​បាន​វិញ។
មុន​នឹង​បញ្ចប់​ការ​ថ្លែង​របស់​គាត់ លោក នួន ជា ស្នើសុំ​ឱ្យ​តុលាការ​ចាត់​អ្នក​ជំនាញ​ម្នាក់​ទៀត ឬ​រួម​ជាមួយ​វេជ្ជបណ្ឌិត Cambell ដដែល ដើម្បី​ពិនិត្យ​បញ្ហា​ផ្ចង់​អារម្មណ៍​របស់​គាត់។
នេះ​គឺ​ទាក់ទង​នឹង​ករណី​របស់​លោក នួន ជា។
ចំពោះ​ករណី​របស់​លោក​ស្រី អៀង ធីរិទ្ធ វិញ គាត់​មាន​បញ្ហា​ឈឺ​ក្បាល និង​ឈឺ​ជើង ដែល​ធ្វើ​ឱ្យ​គាត់​មិន​អាច​ចូលរួម​សវនាការ​បាន​តទៅ​ទៀត ហើយ​សុំ​អនុញ្ញាត​ពី​អង្គ​ជំនុំ​ជម្រះ​ឱ្យ​គាត់​បាន​ទៅ​បន្ទប់​ឃុំឃាំង​វិញ។
ការ​សុំ​របស់លោក​ស្រី អៀង ធីរិទ្ធ បាន​ធ្វើ​ឡើង​មួយ​លើក​ជា​ពីរ​លើក។ ក៏​ប៉ុន្តែ អង្គ​ជំនុំ​ជម្រះ​សម្រេច​បដិសេធ​សំណើ​របស់​មេធាវី​របស់​លោក​ស្រី អៀង ធីរិទ្ធ ហើយ​បង្គាប់​ឱ្យ​លោក​ស្រី អៀង ធីរិទ្ធ ទៅ​ចូលរួម​បន្ទប់​ខាង​ក្រោម​សាល​សវនាការ ដែល​មាន​ប្រព័ន្ធ​សំឡេង និង​រូប​បញ្ជូន​ទៅ​មក ដូច​ករណី​របស់​លោក នួន ជា ដែរ។
នៅ​ក្នុង​ការ​ជជែក​ដេញដោល​អំពី​សុខភាព​របស់​លោកស្រី អៀង ធីរិទ្ធ លោក John Cambell បាន​បញ្ជាក់​ថា គាត់​មាន​បញ្ហា​ចុះ​ខ្សោយ​ផ្នែក​បញ្ញា​ស្មារតី គឺ​ដោយសារ​គាត់​មាន​ការ​ភ្លេចភ្លាំង​ទៅ​តាម​វ័យ​របស់​គាត់​ផង។ គាត់​សព្វថ្ងៃ​នេះ គឺ​គាត់​មាន​ជំងឺ​ប្រចាំ​កាយ​របស់​ជា​យូរ​មក​ហើយ​បញ្ហា​ផ្លូវ​ចិត្ត​របស់​គាត់ ហើយ​គាត់​កំពុង​តែ​ទទួល​ទាន​ថ្នាំ ដើម្បី​ថែទាំ​សុខភាព​របស់​គាត់។ ថ្នាំ​ខ្លះ​ក៏​ប៉ះពាល់​សុខភាព​របស់​គាត់​ដែរ។ ក៏​ប៉ុន្តែ លោក​វេជ្ជបណ្ឌិត​បញ្ជាក់​ថា មិន​មាន​អ្វី​ក្រៅ​ពី​បន្ត​ឱ្យ​គាត់​លេប​ថ្នាំ​ទេ លើក​លែង​តែ​ការ​កាត់​បន្ថយ​បន្តិច​ម្ដងៗ។
នៅ​ពេល​មុន​បញ្ចប់​សវនាការ​នេះ មេធាវី​របស់​លោក​ស្រី អៀង ធីរិទ្ធ ក៏​បាន​ស្នសុំ​ម្ដង​ទៀត​ទៅ​អង្គ​ជំនុំជម្រះ សម្រាប់​ថ្ងៃ​ស្អែក ដើម្បី​ឱ្យ​កូន​ក្ដី​របស់​គាត់ គឺ​លោក​ស្រី អៀង ធីរិទ្ធ បាន​នៅ​បន្ទប់​មន្ទីរ​ឃុំឃាំង ដោយ​មិន​បាច់​ចូលរួម​ផ្ទាល់​នៅ​ក្នុង​សាល​សវនាការ។
ដូច​កាល​មុនៗ ដែរ ត្រូវ​អង្គ​ជំនុំ​ជម្រះ​សម្រេច​បដិសេធ ហើយ​បង្គាប់​អនុរក្ស​ពន្ធនាគារ​នាំ​ខ្លួន​ជន​ជាប់ចោទ អៀង ធីរិទ្ធ និង​លោក នួន ជា មក​ចូល​រួម​សវនាការ​ជា​បន្ត​ទៀត នៅ​វេលា​ថ្ងៃ​ស្អែក ហើយ​បើ​មាន​ស្ថានភាព​យ៉ាង​ណា​នោះ អង្គ​សវនាការ​នឹង​វាយ​តម្លៃ​តាម​សភាព​ការណ៍​ជាក់​ស្ដែង៕

0 comments:

Blog Archive